Boemerang
Als inspecteur maak je nogal eens wat mee. Zo woonde ik onlangs het afscheid van een bestuurder bij. Deze ging met pensioen. Voor wie zo’n bijeenkomst nog nooit heeft bijgewoond, deze verlopen doorgaans als volgt. Er is een soort ceremoniemeester, vaak een collega van de pensionado, die de verschillende onderdelen – een combinatie van toespraken, zang en snarenspel – aan elkaar praat. Deze spreekstalmeester benadrukt altijd dat de sprekers gemaand is het kort te houden. Vervolgens komen de diverse sprekers op. Ze beginnen hun bijdrage steevast met de mededeling dat ze het kort zullen houden. Dat kort houden is trouwens niet voor niets. Want zoals u weet, geven luisteraars zich aan het begin van zo’n toespraak aan de spreker over met een frisheid, onbevooroordeeldheid en bereidwilligheid die zij in andere omstandigheden zelden evenaren. Na een minuut of tien breekt niettemin veelal het moment aan waarop men onder zeil gaat.