We spreken Harold Bekkering op een koude decembernamiddag in zijn kamer aan de bosrand in het nieuwe Maria Montessori gebouw op de campus. Dat hij nu hier zit, was geenszins een vanzelfsprekendheid, gezien zijn levensloop.
Harold was een late leerling, sprak in een zwaar Twents accent en verhuisde op een gevoelige leeftijd naar een andere stad. Zijn ouders waren zorgzaam maar hadden weinig ervaring met de wereld die school heet. Harold moest dat zelf maar uitzoeken. Harold was een kind dat bij voorkeur dingen met z’n hoofd deed en kon al vroeg lezen. Maar toen de zomer van 1969 afliep moest hij vanwege zijn geboortedatum toch nog een jaartje kleuteren. Wat een teleurstelling. Gelukkig had de...
Benieuwd naar de rest van het artikel?
Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.