Echt aandacht geven kent een belangrijke voorwaarde: tijd maken, tijd nemen, misschien zelfs de tijd vertragen. Hoe doe je dat in de hectiek van alledag? In dit artikel wil ik vanuit twee praktijkvoorbeelden analyseren wat tijd maken betekent. De analyse begin ik bij Augustinus, de kerkvader die in de zesde eeuw in zijn autobiografische Belijdenissen nadacht over wat tijd is. Vervolgens verbind ik dat met hedendaagse inzichten uit literatuur over lerende organisaties en tenslotte kom ik terug bij de praktijkvoorbeelden.
Het regent. Met zeven leerlingen, twee stagiaires en een collega loop ik in een labyrint. Onze paraplu’s waaien stuk. Omdat ik hun docent ben, ben ik als laatste het labyrint ingestapt. Het gaat steeds harder waaien. De regen...
Benieuwd naar de rest van het artikel?
Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.