Wat is precies het ‘educatieve’ in die voorstellingen? “Het educatieve van de voorstellingen is denk ik dit: de leerling staat centraal. Zo’n voorstelling spreekt de leerling aan: hoe kijk jij naar de wereld, hoe interpreteer jij film, kunst, muziek, dans, theater. De voorstellingen dagen uit om in te zoomen op wat voor de leerling zélf belangrijk is. Soms versterken we dat nog met een workshop of aanvullend lesmateriaal. Wij geloven erin dat het leerlingen verder brengt om via cultuur zich te mogen uitspreken, te gaan staan voor hun eigen keuzes. Onze producties vertellen dus niet hoe je je zou moeten gedragen, of wat goed is of fout. Het daagt uit om bij jezelf na te gaan: ‘he, wat vind ik er nu van, hoe doe ik dat? Klopt dat voor mij, of kan het anders? Wil ik het anders?’”
Jullie noemen steeds nadrukkelijk de rol en stem van de leerling. Waarom? “Dagelijks spreken we leraren uit het hele land, we horen veel terug dat leerlingen het lastig hebben. ‘Dat ze uit conditie zijn’, dat ze hun draai op school soms lastig kunnen vinden. Cultuur helpt enorm om in verbinding met elkaar, maar ook dicht bij jezelf, naar de wereld om je heen te kijken. In de veilige context van de aula, het klaslokaal of een theaterzaal brengen we op een luchtige manier de leerlingen in beweging – vooral figuurlijk, soms ook letterlijk, veel van onze programma’s zijn interactief, dus geregeld pakt een leerling zelf het podium. Theater is zo drempelverlagend om eens anders naar een situatie te kijken, bijvoorbeeld als je samen met een acteur een scene speelt. Over of je wel of niet je telefoon mag gebruiken als je aan tafel zit, en er achter komt dat je eigenlijk best chille ouders hebt of eens lekker in de huid mag kruipen van een docent die je corrigeert als je je niet aan een afspraak houdt die je met elkaar hebt gemaakt.”
Over of je wel of niet je telefoon mag gebruiken als je aan tafel zit, en er achter komt dat je eigenlijk best chille ouders hebt...
Welk advies heb je voor scholen als het gaat om daadwerkelijk de leerling aanspreken? “Ik zou liever zeggen: leerlingen daadwerkelijk iets aanreiken. Wanneer je ze iets aanreikt wat over hen gaat, waarbij zij het gevoel krijgen dat hun stem wordt gehoord, en er indien wenselijk ook iets mee wordt gedaan, dan gebeurt er iets. Via diverse cultuur-disciplines kun je uitzoomen, naar een herkenbare situatie kijken die niet over jou gaat maar jou wel raakt. Omdat het herkenbaar is. Of juist totaal niet herkenbaar. Want ook daar schuilt een opening. Je leert meer over jezelf en de ander, ontwikkelt een kritische blik, door te kijken, te luisteren, te ervaren, te beleven. Je hoeft er niks mee. Het mag er gewoon zijn. Een echt advies wat voor iedereen zou mogen gelden, kan ik niet geven. Want elke leerkracht, elke school, kent de eigen leerling het beste. Dus een universele ‘en zo is het’ bestaat volgens ons niet. De behoefte die er leeft bij een school kan per klas verschillen. We gaan graag in gesprek met de school, en luisteren en denken mee wat in een bepaalde situatie het beste aansluit.”
I EM POWER
"Met de voorstelling I EM POWER willen we laten zien dat het er daadwerkelijk iets toe wanneer je je uitspreekt, je talent of je skills inzet. Waar jij voor gaat en waar jij voor staat! Er is geen concurrentie. Jouw idee, ook over bijvoorbeeld klimaat, of duurzaamheid, diversiteit, tolerantie of de baan die je zou willen kiezen, jouw idee krijgt adem en bestaansrecht door het uit te spreken. Improvisatietheater leent zich er uitstekend voor, omdat de content altijd bestaat uit wat de deelnemers aanreiken. Heel bewust hebben we voor die vorm, voor die discipline gekozen. Het publiek, leerlingen, maar ook docenten en ouders tijdens een ouderavond bijvoorbeeld, worden uitgedaagd om kritisch te zijn, op hoe je zelf zorgt voor de wereld en elkaar. Samen met de acteurs maken de leerlingen op een luchtige manier kennis met waar ze zelf staan in de wereld, en mogelijk toe in staat zijn wanneer zij hún energie gaan laten stromen. Het publiek kan alleen maar joelen, of je nu voorstander bent van kernenergie of kiest om met kleine beetjes een bijdrage aan het grote geheel te leveren. De leerlingen kunnen na afloop van hun footprint een do-print maken, afspraken maken met elkaar over hoe jij het verschil gaat maken. Inclusief 60 besparingstips 😊.”