Vijftig was ik geworden en al heel lang ongelukkig. ’s Avonds op het badkamerkleedje in huilen uitbarsten werd al een belangrijk ritueel. Dat jaar gooide ik het roer om en besloot niet langer in een ongelukkig huwelijk te blijven zitten. Met vijftig jaar besloot ik te gaan studeren zodat ik een vluchtweg zou hebben en voor mezelf kon zorgen. Heel lang had ik gedacht dat het mijn plicht was om het gezin bij elkaar te houden, maar je wordt verstandiger, je krijgt inzicht in jezelf en je ziet vooral dat het leven voorbij vliegt en tijd heel kostbaar is.
Zo werd ik toen student van het Windesheim College in Zwolle en een nieuwe wereld ging voor me open...
Benieuwd naar de rest van het artikel?
Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.