#Agora #10 jaar #boekpresentatie @MariëlleWilms

Mariëlle Wilms is schoolleider, verbonden aan het Buurtcollege Agora Maas en Peel. Deze school is begonnen met het werken in zelforganiserende teams en Mariëlle is verantwoordelijk voor de implementatie van deze verandering. Ook doet ze onderzoek naar de gevolgen van deze organisatieverandering voor de interne communicatie, want het is belangrijk dat de organisatiecultuur wél overeind blijft. Op 28 september woonde Mariëlle de boekpresentatie op de Agora-verenigingsdag bij.

Hoe heb je deze dag beleefd? “De boekpresentatie was één groot feest, waarbij we stil hebben gestaan bij de impact van Agora en alles wat er is bereikt in de afgelopen 10 jaar. Tegelijkertijd kijken we ook met een open, nieuwsgierige blik naar de toekomst. Agoriaans onderwijs is immers een continu lerend proces, waarbij wij ervan overtuigd zijn dat je nooit bent uitgeleerd. Een voorbeeld hiervan is dat wij als Agora-scholen nog intensiever gaan samenwerken en dat we steeds beter beargumenteerd uit kunnen leggen waarom we doen wat we doen, welke resultaten dit oplevert en op welke wetenschappelijke grondslag dit is gestoeld. De ontmoeting tussen de verschillende Agora-collega’s zorgde tijdens de boekpresentatie dan ook voor herkenning van en erkenning voor het werken op zo’n innovatieve school. We hebben de onderlinge banden nog verder versterkt en nieuwe plannen gesmeed. Kortom: de geest is nu echt uit de fles en Agora is here to stay!”

Was je ‘erbij’, 10 jaar geleden, toen Agora het licht zag? “Ik herinner me de oproep nog goed binnen SOML, de stichting waaronder de eerste Agora-school in Roermond valt. Ze waren op zoek naar medewerkers die mee op avontuur wilden gaan, waarbij alles wat je dacht te weten over onderwijs ter discussie zou worden gesteld: geen vakken, geen cijfers, intrinsieke motivatie van de leerling die altijd leidend is… Ik was destijds geïntrigeerd, maar ik had vooral heel veel vragen. Hoe dan? Ik volgde het intensief, maar het duurde nog tot 2017 tot ik echt werd geraakt. Dat was op het evenement 10 op de educatieve schaal van Richter. Ik maakte mee hoe de innovaties van Agora steeds bekender werden bij de andere scholen, die daar op hun manier weer de vruchten van plukten. Een mooi voorbeeld hiervan was didactisch coachen, waarbij je leerlingen en collega’s door het stellen van kwalitatief goede vragen steeds kritischer leert denken en leren. En toen kwam er een mogelijkheid om je aan te sluiten bij de start van het Buurtcollege. En ik wist dat ik daar bij móest zijn. Sowieso vanwege het Agoriaans onderwijs, maar ook omdat het hun gelukt was om een volledig nieuwe, zelfstandige vo-school op te richten. Iets wat nagenoeg nooit voorkomt.”

Je bent nu zelf ruim twee jaar werkzaam bij het Buurtcollege Agora Maas en Peel. Hoe ervaar je die twee jaar? “Als een sneltrein waar je opstapt en die maar blijft versnellen. Ooit startten we met een klein team in een leegstaand pand dat op de nominatie stond om gesloopt te worden. We hadden een kleine 50 leerlingen en hun ouders die vertrouwen hadden in ons verhaal. Verder niets. Samen hebben we de school vormgegeven. Van de onderwijsvisie tot de inrichting, van alle administratieve processen tot de ontwikkeling van onze eigen app Quissum, waarin we de ontwikkeling van onze leerlingen objectief kunnen volgen op een visuele, eenvoudige en praktische manier. We gingen echt terug naar de tekentafel, waarbij er over alles opnieuw nagedacht moest worden. Aan welke regels zijn we écht gebonden en welke regels mogen we achter ons laten of kunnen we ombuigen naar een manier die wel voor ons werkt? Een fantastisch inspectierapport en een organisatiewijziging later, kan ik wel concluderen dat we grote stappen hebben gezet. En we zijn nog niet tevreden. Volgend jaar doen onze eerste leerlingen eindexamen. Onze speciale vakcoaches begeleiden onze leerlingen hiernaartoe. Onze uitdaging ligt nu in het goed borgen van processen maar bijvoorbeeld ook in de begeleiding van nieuwe medewerkers die echt even moeten ‘ontscholen’ voordat ze hun draai als Agora-coach kunnen vinden. En voor de toekomst: een R&D-locatie opzetten, waarbij er ruimte is voor wetenschappelijk onderzoek, maar ook voor onderwijscollega’s die binnen hun eigen werk een bedachte onderwijsinnovatie verder willen ontwikkelen. Een Agora-college voor vervolgonderwijs of het begeleiden van andere organisaties in de publieke sector, dat zou ook heel erg tof zijn! Er zijn dus nog volop ideeën en mogelijkheden!”