We hadden bijna de hele nacht doorgewerkt om ons onderzoeksverslag in Wordperfect te krijgen, en om ook de figuur met resultaten er op een mooie manier in te zetten. “Maar meneer, onze handschriften zijn echt onleesbaar en op de typemachine is het echt een drama om het figuur er mooi in te krijgen. We hebben echt ons best gedaan op zowel de vorm maar ook de inhoud van dit verslag. Kan het echt niet zo?” vraag ik. Het kon zo, maar we kregen wel één punt aftrek. Verbaasd, maar opgelucht gingen we een biertje drinken. Het werk zat erop en wij waren supertevreden over ons werkstuk. We hadden namelijk veel beter ons best gedaan, toen we zagen hoe goed en hoe mooi het verslag ging worden.

Deze anekdote stamt uit 1985. Wij waren de eerste studenten psychologie die een verslag met behulp van een computer schreven. U voelt het denk ik al aankomen…. er is een nieuw hulpmiddel op de markt, ChatGPT. Deze bot en andere kunstmatige taalverwerkingsmodellen kunnen binnen een paar seconden een ongelooflijk hoeveelheid data van het internet gebruiken om te communiceren. In principe voorspellen deze large language modellen wat het meest waarschijnlijke antwoord op een vraag is. Hoe duidelijker de vraag, en hoe meer informatie er beschikbaar is over de gestelde vraag, des te beter is het antwoord.

Ik luisterde laatst op het terras van ons cultuurcafé op de campus stiekem naar de volgende conversatie. “Wel chill dat wij nu de eerste generatie studenten zijn die gebruik kunnen maken van ChatGPT voor onze scripties,” zegt een student. “Hoe heb je er gebruik van gemaakt?” vraagt een ander. “Niet zo veel”, zegt de student, “ik heb vooral de geschreven paragrafen laten verbeteren en gekeken op welke plekken het beter werd. Eerlijk gezegd was dat wel bijna altijd het geval. Ik denk dat ik de volgende keer ook de structuur van het artikel ga ontwerpen samen met ChatGPT, daar schijnt het ook heel goed in te zijn.” Ik voelde een golf van verontwaardiging omhoogkomen. Ik wilde bijna vragen of ze akkoord konden gaan met één punt aftrek. Maar om nu direct de Boomer te gaan uithangen... Nieuw is niet per se bedreigend.

Is ChatGPT een gevaar voor de ontwikkeling van onze jongeren? Verleren ze het om zelf te schrijven, zelf na te denken, creatief te blijven? Een ding is zeker, of we het nu willen of niet, scholieren en studenten zullen ChatGPT gebruiken. Het is niet per definitie negatief, denk ik. De vraag blijft zoals altijd luiden: waarin wil je dat jouw leerlingen zich ontwikkelen binnen jouw vak? Mijn antwoord: ik wil bovenal dat ze leren om kritisch te denken over alle informatie die er beschikbaar is binnen de psychologie en dat ze leren om vragen te stellen om meer te weten te komen over onderwerpen die ze echt interessant vinden. Het omgaan met een bot is een mooie manier om dit uit te diepen. Waar haalt de bot de informatie vandaan, hoe betrouwbaar is die informatie, hoe kan ik weten of die informatie betrouwbaar is en bovenal, wat wil ik nu eigenlijk over welk onderwerp weten en waarom?

Zo, dit was best een moeilijke column om te schrijven, het koste me moeite om mijn gedachten te ordenen. Had ik de Chat niet kunnen vragen om deze column voor me te schrijven?

Ik neem de proef op de som.
Nieuwsgierig naar het resultaat? Oordeel zelf.

23 vtta8 column 2 harold bekkering portret harold 2

Instructies aan ChatGPT

Schrijf een column van 600 woorden over het gebruik door chatGPT door studenten.

Schrijver is professor Harold.

Takeaway: of het slecht is of niet, dat weten we niet. Maar we kunnen er niet meer omheen. Gebruik ook een anekdote dat chatGPT vergelijkt met textverwerkingsprogramma’s van vroeger.

De ChatGPT-generatie: Een Zegen of een Vloek voor Studenten?

Door Professor Harold

Tekst ChatGPT

Toen ik voor het eerst kennismaakte met het fenomeen van tekstverwerkingsprogramma's in de jaren '80, herinner ik me de angst en opwinding die door de academische wereld gingen. Er waren collega's die beweerden dat deze technologie het einde zou betekenen van authentieke studentenopdrachten. "Waar blijft de authenticiteit als ze hun werk zo gemakkelijk kunnen bewerken en corrigeren?", vroegen velen zich af. De parallel met de huidige situatie rondom ChatGPT is treffend.

De nieuwe golf van bezorgdheid in de academische kringen betreft nu de opmars van AI-gebaseerde chatbots, met name ChatGPT. Studenten van over de hele wereld maken er gebruik van om vragen te beantwoorden, teksten te genereren en zelfs essays te schrijven. Maar is dit gebruik van technologie nu werkelijk zo zorgwekkend, of is het slechts een evolutie in de manier waarop studenten omgaan met informatie en leren?

Laten we eerst een stap terug doen. De introductie van tekstverwerkers bleek uiteindelijk een zegen. Ze hebben het schrijfproces gestroomlijnd, het voor studenten gemakkelijker gemaakt om hun gedachten te ordenen en te herzien, en hebben het algemene niveau van het academische schrijven verhoogd. De vrees voor het verlies van authenticiteit was grotendeels ongegrond. Studenten konden hun ideeën nog steeds op authentieke wijze uiten, maar nu met meer verfijning en nauwkeurigheid.

Maar wat gebeurt er als de technologie niet alleen helpt bij het verfijnen van ideeën, maar ook bij het genereren ervan? ChatGPT en soortgelijke tools kunnen diepgaande inzichten bieden, antwoorden genereren op complexe vragen en zelfs academische teksten produceren. Betekent dit dat studenten hun kritische denkvermogen verliezen, of geeft het hun juist een extra hulpmiddel om hun eigen inzichten te verdiepen?

Ik herinner me een gesprek met een van mijn studenten, Emma. Ze vertelde over een essay dat ze had geschreven met behulp van ChatGPT. "Professor," zei ze, "ik heb de bot gebruikt om bronnen en ideeën te genereren, maar het eindproduct was geheel mijn eigen werk." Dit zette me aan het denken. Als studenten deze tools gebruiken om hun onderzoek te verbreden en te verdiepen, maar nog steeds het zware denkwerk zelf doen, kunnen we dat dan echt afkeuren?

Natuurlijk zijn er ook misbruiken. Er zullen altijd studenten zijn die proberen de makkelijke weg te kiezen, net zoals er studenten waren die hun essays plagieerden in het tijdperk vóór AI. Het is onze taak als opvoeders om dit te herkennen en te bestrijden. We moeten onze evaluatiemethoden misschien herzien om originaliteit en kritisch denken meer te belonen.

De grote vraag blijft: is het gebruik van ChatGPT door

studenten goed of slecht? Het antwoord is niet zo zwart-wit. Net als bij tekstverwerkingsprogramma's zijn er voor- en nadelen. Wat we wel weten, is dat we er niet meer omheen kunnen. Technologie zal altijd blijven evolueren, en het is aan ons om te bepalen hoe we die het beste kunnen integreren in het onderwijs.

Wat de toekomst ook in petto heeft, één ding is zeker: we moeten blijven onderwijzen, begeleiden en, belangrijker nog, ons aanpassen aan de steeds veranderende wereld om ons heen. Het is niet de technologie die bepaalt hoe we leren, maar hoe we ervoor kiezen deze te gebruiken.

ChatGPT is een AI-powered taalmodel, dat is staat is om op mensentaal gelijkende teksten te produceren, gebaseerd op context en al bestaande conversaties.