Het schoolsysteem van nu vind ik heel ouderwets. Het is alsof we naar de fabriek toe gaan. Je krijgt juist punten als je níet zelf je mening geeft, maar als je doet wat er van je verwacht wordt.
Ik denk dat het makkelijker is om iets te leren als je een reden hebt om het te leren. Wiskundeopdrachten zijn nu bijvoorbeeld veel te makkelijk voor mij. Ik zou willen weten hoe je ze kunt toepassen in de praktijk. Op school val ik in slaap. Als ik het daar met leraren over heb en vraag waarom we iets leren, kunnen ze dat moeilijk uitleggen. ‘Je moet me maar geloven’, zeggen ze. Dan heeft het geen zin om door te vragen.
In 2016 was ik bij TEDx. Daar werd ik samen met een vriend door Schoolinfo uitgenodigd voor de bijeenkomst van Leerlingen voor de Toekomst. Mijn schoolleider vond het goed als we er daarna een presentatie voor de docenten over zouden geven.
Bij Leerlingen voor de Toekomst spraken we met leerlingen en schoolleiders over hoe een school eruit zou moeten zien. We vertelden dat we meer openheid willen, meer zelfstandigheid. We willen ook meer samenwerking tussen leerlingen, meer uitleg waarom we iets moeten doen en vaker naar buiten. We willen ook graag meer dingen leren waar je in het echte leven wat aan hebt: hoe je moet koken, of hoe je een huis moet huren.
Het geven van de presentatie aan de docenten en de schoolleider bij mij op school vond ik heel spannend, omdat de rollen omgedraaid waren: ik vertelde aan de leerkrachten wat zij anders zouden kunnen doen. Wat er precies mee is gebeurd, weet ik niet, maar ondertussen werken ze in de derde klas bij natuur- en scheikunde nu wel met eduScrum. En er is een nieuwe schoolleider op onze school, die heel enthousiast en positief is. Ze zit niet veel in haar kantoor, maar loopt door de school en heeft gesprekken met leerlingen.
Bij ons op school hebben we ook een Universalis Programma, een speciale klas met meer samenhang tussen de vakken. We beginnen met gym en hebben minder huiswerk. Maar volgens ons loopt het nog niet helemaal zoals het zou moeten, dus ik heb het er met mijn vriend over gehad hoe we het kunnen oplossen. Ik weet niet hoe de docenten zullen reageren. En kunnen wij dit soort dingen wel oplossen? Ik heb nog nooit op een school gezeten waar het gaat om eigen verantwoordelijkheid nemen en hoe ik kan helpen. Als het fout gaat, is het dan onze schuld? Daar zou ik op een bijeenkomst van Leerlingen voor de Toekomst meer handvatten voor willen krijgen. Hoe kun je het beste vertellen hoe je school iets kunt veranderen?
Ik ben ook bij de andere twee leerlingbijeenkomsten geweest. Tijdens een ervan zei iemand: ‘Het onderwijs is als een oud hekje. Je kunt er wel een mooi verfje over doen: een leuk gebouw, een paar iPads er in, maar het blijft een oud hekje.’ Het liefst zou ik daarom ideeën willen delen en presentaties geven op scholen, zodat ik kan helpen om scholen echt te veranderen. Dan kan ik later aan mijn kinderen vertellen dat ik er mede voor heb gezorgd dat er individueel aandacht is voor leerlingen. Ik wil een betere toekomst waarin leerlingen worden opgeleid om de wereld te helpen. Waarin we niet in het oude blijven zitten, maar kijken naar de toekomst – en dat wordt ons nu niet geleerd.