Er was een tijd dat ik, onder de schuilnaam Kaori, als een kanonskogel naar beneden snowboardde. Van de start op de vlakte in het hooggebergte, over hellingen en door bossen en kloven, naar de randen van de stad, om daar vervolgens dieper de stad in te vallen, door verlaten straten te schieten, over trappen en stalen leuningen te sliden, om uiteindelijk met een reuzensprong door het Japanse dak van een stadspoort heen te knallen en met een sierlijke salto te belanden op het plein in het centrum, om daar mijn dollars te collecteren. Dat zat zo. Ik denk dat mijn zoon een jaar of 14 was, toen de Xbox het huis binnen kwam. We hadden daarover natuurlijk...

Benieuwd naar de rest van het artikel?

Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.