Toen Anno Droste klaar was met zijn opleiding en zich als kersverse docent voor ‘t eerst meldde bij een rapportvergadering was hij verbaasd. Clichés als ‘Pietje moet gewoon harder werken’ hadden wat hem betreft weinig inhoud. Verder zaten collega’s toetsen na te kijken, kruiswoordpuzzels te maken, lang niet iedereen was er en het waren het vaak dezelfde docenten die de toon bepaalden. Na vier middagen vergaderen, veel nakijkwerk en een ouderavond waren ze als docenten doodmoe, terwijl de leerling een dag later weer het lokaal binnen wandelde zonder enig leermoment te hebben gehad. Het was die grote onvrede die ertoe leidde om na te denken over een alternatief. Iedere leerling...
Benieuwd naar de rest van het artikel?
Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.