Dit voorjaar kreeg ik een nieuwe liefde. Zijn naam was Jean-Jacques Rousseau. Ik las met collega’s zijn boek Emile, of over de opvoeding. Oké, ik moet zeggen dat de vlinders vrij abrupt weg fladderden bij het lezen van de passages over de rol van de vrouw. En dat deze liefde voor Rousseau nooit stand had kunnen houden, aangezien hij zijn eigen kinderen te vondeling legde. Maar laten we blijven bij de prille lentekriebels.
Het boek Emile is een verhandeling over de opvoeding. Emile is Rousseau’s fictieve zoon. Het boek begint met een uiteenzetting over het doel van de opvoeding, dat volgens Rousseau het doel van de natuur is. Hij legt dit verder uit aan de hand van...
Benieuwd naar de rest van het artikel?
Word nu abonnee en krijg onbeperkt toegang tot alle artikelen op van12tot18.nl, inclusief persoonlijk profiel om artikelen makkelijk te selecteren, delen en bewaren.