Kapitein op een schip, varend op weg naar ‘nieuwe’ zeeën. Dit zijn de woorden die mij werden toegesproken tijdens de uitreiking van mijn getuigschrift ‘Master of Education’, Leren en Innoveren. Met deze bagage ben ik in staat om samen met een team van collega’s een vertaling te maken van een abstract beleidsdocument naar nieuwe doorlopende leerlijnen, lessen(series) en concrete opdrachten voor de absolute beginners. Met als doel om leerlingen te laten leren en ze een start te laten maken om zichzelf verder te ontwikkelen tot – vul maar in. Om dit te kunnen en deze studie succesvol af te ronden begon ik diverse keren bij het begin, als een absolute beginner!

Het gevoel van de absolute beginner kun je kwijt raken. En dat is jammer. Ik vind het waardevol om dit gevoel te blijven herbeleven en nieuwe dingen te leren. Dit houdt bij mij de herkenning levend van waar leren begint. Na afloop van mijn deeltijdstudie startte ik met de klassieke gitaar, een lang gekoesterde wens, een verlangen. De afspraak voor een kennismakingsles was vlug gemaakt en ik schafte een methode aan op aanraden van mijn gitaardocente: een ware Master op de gitaar. De methode kwam per post. Nieuwsgierig opende ik het pakket en las ik de voorkaft: ‘Gitaar 1: voor de absolute beginner.’

Het gevoel van de absolute beginner kun je kwijt raken. En dat is jammer.

Ik realiseer me dat ik aan het begin sta, het begin van het leren spelen op de gitaar. Ik kan nog niets op de gitaar. Mijn lessen beginnen met de letters van de snaren: E,A,D,G,B,E. Ik onthoud deze door een ezelsbrug ‘Een Aap Die Geen Bananen Eet’. Op aangeven van mijn docente start ik met ‘spelen’, snaar voor snaar voorzichtig tel ik 1,2,3,4. Spelen kan ik het nog niet noemen, het is het leren (her)kennen van een gitaar. Twee lessen later mag ik mijn wijsvinger op de eerste snaar in het eerste vakje plaatsen en speel ik een F. Stapje voor stapje leer ik de vaardigheden van het gitaarspelen. In de toekomst zal ik op mijn klassieke gitaar noten, toonladders, akkoorden en mooie liedjes kunnen spelen. Een waardevolle ontwikkeling met vallen en opstaan.

Van Master of Education naar een absolute beginner op de gitaar sta ik in september 2020 als ontwikkelcoach voor een nieuwe groep brugklasleerlingen. Als Master of Education ben ik (weer) een absolute beginner. Een absolute beginner in mijn relatie tot deze klas en elke individuele leerling. Ik ken ze namelijk nog niet en zij mij niet. Ik wil elke snaar leren kennen, elke snaar leren (be)spelen, elke snaar op de juiste manier raken totdat de mooiste toon uit dit ‘instrument’ klinkt. Soms een halve noot hoger, soms een halve noot lager. Stap voor stap schrijven we samen muziek. Van enkele tonen gaan we naar toonladders, naar akkoorden en langzaam maar zeker ontstaat een soundtrack. Dé soundtrack van deze klas. Deze soundtrack brengt de groep ontwikkeling, hoop, verlangen en verbinding. Onze soundtrack verplaatst ons naar plekken waar we (nog) niet (kunnen) zijn. Zoals alléén muziek dat kan. In harmonie worden we samen Masters, Masters in ontwikkeling.

Arno van Uden is docent Dienstverlening & Producten, Verzorging en Projectonderwijs en ontwikkelcoach aan het Kempenhorst College in Oirschot. Ook begeleid hij studenten die de lerarenopleiding volgen.